na wyrost, na przekór, dodaję sobie w tagach *dom*

jest inaczej, niedziela pachnie obiadem, pogoda jak w październiku. przejażdżki samochodowe. śniadania na cztery osoby. chcę tak częściej, i żeby jeszcze zrobić ten szalik, i proszę, mniej chorób.

buty jak dąb. podpisuję się, zamieszczam na tablicy. spiegiel, chai, moleskine. farbować nie będę.

sprawy mają się tak, że nie ma kiedy i gdzie. mam coraz słabszą głowę, rzadko widzę słońce, ale czuję się dobrze, jesień nam służy. zagospodaruję również resztki.

już rozumiem, po co jest touche éclat, emergency

najważniejsze detale, a na nic nie ma miejsca. obszerna wishlist, na której nie tylko rzeczy. trochę tęsknię za szwecją. myślę, że się staram, myślę, że jeszcze czas

chyba ze mnie tylko taki fejk. zaciskanie

a później okazuje się, że kimkolwiek nie jesteś, to i tak nie o to chodziło. i zmiana, i zmiana

10 godzin snu nie pomogło, dzbanek kawy nie, wafle nie, kiwi nie. niepotrzebne podróże. *niech przyśni się ciąg dalszy*, może faktycznie potrafię takie rzeczy.

szukałam apokalipsy, a znalazłam prose noire. chantal stafford-abbott, w planach: jedzenie. teraz ja i moje choroby idziemy spać.